Bakarwals เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนเร่ร่อนที่แข็งแกร่ง 3.4 ล้านคนในชัมมูและแคชเมียร์
ในแคชเมียร์ที่ปกครองโดยชาวอินเดีย ชนเผ่าเร่ร่อนกำลังดิ้นรนเพื่อรักษาวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมเมื่อเผชิญกับสภาพป่าไม้ที่เปลี่ยนแปลงไปและสภาพอากาศ
Liaqat Khan คนเลี้ยงแกะจากชนเผ่า Bakarwal กล่าวว่า “ผู้คนพยายามวาดภาพสีดอกกุหลาบในชีวิตของเรา แต่ความจริงแล้ว เราคือตำนานแห่งความอดทนและความทุกข์ยาก”
Bakarwals เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนเร่ร่อนที่แข็งแกร่ง 3.4 ล้านคนในภูมิภาคชัมมูและแคชเมียร์ ซึ่งอาชีพหลักคือการเลี้ยงปศุสัตว์
ห่างจากศรีนาการ์ซึ่งเป็นเมืองหลวงฤดูร้อนของจัมมูและแคชเมียร์ประมาณ 55 กม. (34.17 ไมล์) พวกเขาตั้งค่ายพักแรมในป่าดาร์ดโวดูร์
นาซีรา วัย 30 ปี เป็นคุณแม่ร่างผอมที่กำลังอุ้มลูกเกิดใหม่ของเธอที่นี่ เผ่าของเธอมาถึงเมื่อสามวันก่อน และตั้งค่ายอยู่บนภูเขาสูง
“ถึงเวลาที่เราจะเริ่มต้นการย้ายถิ่นในฤดูหนาว” นาซีรากล่าว ขณะที่เธอยื่นศีรษะออกจากเต็นท์ชั่วคราว
เป็นเวลาหลายปีที่ชนเผ่า Bakarwal ได้เดินทางไปมาระหว่างชัมมูและแคชเมียร์ พวกเขาใช้เวลาหกเดือนในแคชเมียร์ในช่วงฤดูร้อน และมาถึงหุบเขาในเดือนเมษายน ภายในเดือนตุลาคม พวกเขากลับไปยังที่ราบชัมมูในฤดูหนาว
“พวกเราไม่ไปไหนทั้งนั้น” ซัลฟี เด็กสาวชาวบาการ์วาลในแคชเมียร์กล่าว “นี่เป็นเพียงบ้านฤดูร้อนของเรา”
ในฤดูหนาว ชนเผ่าจะมุ่งหน้าไปยังที่ราบอันอบอุ่นของชัมมูเป็นเวลาหกเดือน
Bakarwals ได้รับการประกาศอย่างเป็นทางการว่าเป็น “ชนเผ่าตามกำหนดการ” ซึ่งเป็นชุมชนชนเผ่าที่รัฐธรรมนูญของอินเดียรับรองโดยรัฐบาลกลางว่าด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจและสังคมในปี 2544
ทุกวันนี้ ชนเผ่านี้กลัวการใช้ชีวิตแบบเดิมๆ อันเนื่องมาจากสัตว์ป่าโจมตีวัวควายมากขึ้น ซึ่งเป็นแหล่งรายได้หลัก
การขายปศุสัตว์ก็ลดน้อยลงเช่นกัน
โมฮัมเหม็ด ซูไบร์ วัย 50 ปี ชนเผ่าเร่ร่อนผู้พิการซึ่งตั้งค่ายพักแรมในเขตชานเมืองศรีนาการ์ กล่าวว่า “ก่อนหน้านี้ วันที่ทำงานหนักสามารถหาเงินได้เป็นจำนวนมากสำหรับแกะหรือแพะ แต่ไม่ใช่อีกต่อไป”
ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ ชนเผ่านี้พยายามดิ้นรนเพื่อดำรงชีวิตอยู่
ชุมชนยังต้องดิ้นรนกับกรณีที่เพิ่มขึ้นของสภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวย Liaqat Khan คนเลี้ยงแกะกล่าวว่า “มันยากมากที่จะเดินทางไปยังทุ่งหญ้าบนที่สูงของเทือกเขาหิมาลัย
ในเดือนมิถุนายน หิมะตกที่ผิดฤดูกาลและสภาพอากาศหนาวเย็นรุนแรงในหุบเขาเชนับของชัมมูและแคชเมียร์ ทำให้ครอบครัวชนเผ่าหลายร้อยครอบครัวต้องติดถนนหนทาง โดยมีอาหารหรืออาหารสัตว์เพียงเล็กน้อย
ชุมชนยังต้องดิ้นรนกับกรณีที่เพิ่มขึ้นของสภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวย
ความกังวลหลักอีกประการหนึ่งของชนเผ่าคือการเข้าถึงพื้นที่ป่าไม้
ปีที่แล้ว ครอบครัวหลายร้อยครอบครัวจากชุมชนได้รับแจ้งการขับไล่เนื่องจากพื้นที่ป่าที่ “ผิดกฎหมาย” ซึ่งพวกเขาอาศัยอยู่มานานหลายทศวรรษ เจ้าหน้าที่ยังรื้อบ้านหลายหลัง – ชุมชนอาศัยอยู่ในเต็นท์กระท่อมโคลนชั่วคราวในพื้นที่เหล่านี้
อย่างไรก็ตาม ไม่กี่เดือนต่อมา รองผู้ว่าราชการ Manoj Sinha กล่าวว่าทางการจะทำงานเพื่อปกป้องสิทธิของชุมชนชนเผ่าในภูมิภาคนี้และมอบใบรับรองสิทธิให้กับพวกเขา
การเข้าถึงพื้นที่ป่าเป็นปัญหาสำคัญสำหรับชนเผ่า
ความเป็นจริงที่โหดร้ายของการดำรงอยู่ในปัจจุบันของพวกเขากำลังผลักดันให้คนรุ่นใหม่ของชนเผ่าให้ความสำคัญกับการศึกษาที่ดีและใช้ชีวิตที่ง่ายขึ้น
ฝ่ายบริหารยังได้จัดตั้งโรงเรียนชุมชนเพื่อให้ความรู้แก่เด็ก ๆ ของชนเผ่าดังกล่าวในพื้นที่ป่า
หลายคนในเผ่ามุ่งมั่นที่จะรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีไว้
แม้จะมีแรงกดดันหลายประเภทในชุมชน หลายคนกล่าวว่าพวกเขามุ่งมั่นที่จะยึดมั่นในวิถีชีวิตแบบดั้งเดิม
“เราไม่ยอมแพ้ในสิ่งใด” ซัลฟีกล่าว “แม้ว่าเราจะไม่แน่ใจเกี่ยวกับชีวิตของเรา แต่เรายังคงยึดมั่นในประเพณีของเราอย่างมั่นคงไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น”